met je eigen stroom mee …
Toen mij aan het einde van de basisschool gevraagd werd, wat ik zou willen worden … gaf ik als antwoord: mezelf.
Dat is in essentie wat ik mezelf en iedereen wens.
Graag help ik ook anderen om dichtbij zichzelf te blijven.
Heal the world. Make it a better thing. For you and for me …
Wat ik ga worden qua beroep, dat weet ik nog niet. Maar dat ik mijn eigen hart ga volgen, dat weet ik wel. Ik kan niet anders.En ik denk dat ik voor mezelf ga werken. Dat voelt als vrijheid. En daar heb ik behoefte aan. In de komende jaren tijdens mijn studies en onderzoeken wil ik gaan ontdekken wie ik in wezen ben.
Ik wil bewegen. Leven. Bedenken. Creëren. Zijn. Licht brengen. En dingen doen die zin hebben, voor mezelf en voor anderen. Waar ik blij van word. Waar mijn geest, mijn lichaam en mijn ziel geraakt worden en waar ik kan ademhalen, zodat mooie dingen kunnen ontstaan.
Ik wil leren waar mijn liefde zit, de liefde en energie waarmee ik dagelijks zou willen werken. Zodat ik puur vanuit mijn hart kan werken en kan leven. Mezelf en anderen inspireren om authentiek te blijven. Om een betere versie van zichzelf te zijn. En om zich goed genoeg te voelen.
Dat is mijn missie. En dat is het echt!
Of ik volledig de kunst richting op zal gaan, of dat ik het ga combineren met mijn voorliefdes voor de psyche van de mens, het filosoferen, de healing, de natuur, biologie … dat weet ik nog niet. Van nature ben ik een sociaal, gevoelig en empatisch mensenkind, ik voel anderen aan en help ze graag. Ik luister graag en blijk soms goede ideeën te hebben om mensen te inspireren om op het juiste spoor te stappen. Dat geeft me een goed gevoel. Dat het er toe doet. Dat ik er toe doe. Nu wil ik alleen graag ook mezelf helpen, zodat ik zelf helemaal op mijn plek terecht kom. Of ik na mijn MBO naar de Academie ga … dat zou zomaar kunnen, of naar de HAN om toegepaste vaktherapie te studeren … of wie weet waar ik over een paar jaar sta? Maar ik wil ook spirituele lessen volgen, dingen leren van dingen die we op school nooit leren. Over energie. Over manifesteren.
1 ding weet ik zeker, kunst maken en bekijken, dingen doen met mijn handen, bedenken, filosoferen en er voor andere mensen zijn, dat is op mijn lijf geschreven. Helaas krijg je daar op de gemiddelde school niet persee goede punten door.
Wie weet ga ik later wel jongeren helpen die een beetje vastlopen in onze te strakke maatschappij vol regels en stilzitten. Ik weet zeker dat er veel talent verloren gaat, doodgaat en kapot gemaakt wordt door iedereen in een hokje te persen. En dat doet me pijn. Dat doet mij zelf pijn, maar ook het idee dat er zoveel kinderen vastlopen omdat ze in een systeem geperst worden wat niet meer van onze wereld is, wat achterhaald is en wat kinderen klein maakt en alle energie eruit haalt. Ik heb nooit begrepen waarom we niet dat mogen leren waar we goed in zijn en waar we interesse in hebben en waar we verder mee willen. Niet iedereen is gebaat met aardrijkskundelessen of wiskunde. Dat hebben we niet nodig om andere mensen te helpen en elkaar te inspireren. Waarom leren we op school niet mediteren? Lessen over energie? Het universum? Naastenliefde? Yoga? Respect voor de natuur? Koken? Noem maar op …
Hoe ik daarin iets kan betekenen, dat weet ik nog niet. Ik ben 16. Laat mij eerst maar eens mezelf ontdekken als ik me vrij mag ontwikkelen. Daar kijk ik naar uit. Ik probeer en ontdek graag en laat me verbazen en inspireren. Ik kan niet wachten … ik ben groot genoeg nu, maar volgens het aardse reglement ben ik nog te klein, te jong en te onbekwaam om zelf te mogen kiezen wat goed voor mij is. Dat is echt … geestdodend.
– Indigo –